Niewodniczański Henryk (1900-1968), wybitny polski fizyk, urodzony w Wilnie, uczeń N. Bohra, profesor fizyki Uniwersytetu Poznańskiego 1937-1939, Wrocławskiego 1945-1946, Jagiellońskiego po 1946, członek Polskiej Akademii Umiejętności i Polskiej Akademii Nauk. Po II wojnie światowej organizator silnego ośrodka współczesnej fizyki w Krakowie. Założyciel (1955) i pierwszy dyrektor Instytutu Fizyki Jądrowej w Bronowicach pod Krakowem, noszącego dziś jego imię, dyrektor Instytutu Fizyki UJ. Autor wielu prac z zakresu fizyki jądrowej i atomowej. W 1934 dowiódł eksperymentalnie istnienia tzw. magnetycznego promieniowania dipolowego